Bij een diabetische voetwond kan er sprake zijn van drie soorten wonden.
Neuropatische wonden. Dit zijn wonden die ontstaan op basis van een verstoring van het gevoel in de voet (neuropathie).
- Ischemische wonden. Dit zijn wonden die ontstaan op basis van een verstoring van de bloedtoevoer (ischemie, zuurstof tekort).
- Neuro-ischemische wonden. Dit zijn wonden die ontstaan op basis van een verstoring van het gevoel gecombineerd met een verstoring van de bloedtoevoer.
Bij alle diabetische voetwonden geldt dat een brede behandeling gestart wordt. Hierbij wordt rekening gehouden met mogelijke infectie, ischemie, drukontlasting, verwijderen van avitaal weefsel (debridement), lokale wondbehandeling, stabiliseren van de bloedsuikers en optimaliseren van de voedingstoestand.
Een infectie dient altijd als eerste behandeld te worden. Daarnaast dient de oorzaak van de wond, dan wel de factoren die de wond in stand houden weggenomen te worden.
Bij lokale wondbehandeling is het belangrijk om de wond in een optimale conditie te brengen. Naast voldoende bloedvoorziening en voldoende drukontlasting, is het belangrijk om het risico op een infectie zo laag mogelijk te houden. Dit dient gedaan te worden door de wond dagelijks te beoordelen, de wond frequent te verzorgen en op een hygiënische wijze om te gaan met de wond.
In principe geldt dat de wondbehandeling gericht moet zijn op het verwijderen van avitaal weefsel en een vochtig milieu. Reinigen van de wond kan door middel van water of natriumchloride. Dit hoeft niet steriel te zijn. Daarna wordt er gekozen voor een steriel verband dat een vochtig wondmilieu creëert en contact maakt met de wondbodem. De wond wordt afgedekt met een steriel verband dat vocht absorberend is. Een uitzondering op de regel is ischemie. Dit dient dan eerst behandeld te worden. Tot die tijd wordt de wond steriel en droog behandeld om het infectierisico zo laag mogelijk te houden.